طبق قانون در زندگی زناشویی زوجین وظایفی در قبال همدیگر دارند، اما در کشور ایران زنان و همینطور زنان خانه دار تمام وقتشان را صرف زندگی زناشویی می کنند تا زمانی که مشکلی ایجاد نشود اما اگر مشکلی ایجاد شود و صحبت از طلاق به میان آید، زن می تواند اجرت سال ها خدمت و کار در خانه ی شوهر را از وی مطالبه کند. از این رو، مجمع تشخیص مصلحت نظام ایران در سال ۱۳۷۱ قانونی به تصویب رساند میتوان با طرح دعوی در مراجع قضایی اجرت المثل کارهایی که در طول سال هایی که در زندگی مشترک داشته اند و در خانه شوهر انجام داده است را از او درخواست کند.
طبق قانون اسلام و ایران زوجه در زندگی مشترک وظایف معینی نسبت به همسر دارد، از این وظایف تحت عنوان تمکین، اعم از تمکین عام و خاص، بحث می شود. زوجه، غیر از این تکالیف، وظایف دیگری در قبال همسرش ندارد.
طبق قانون، به محض ازدواج، میان زن و مرد وظایف و تکالیفی ایجاد می شود که آنها باید نسبت به یکدیگر انجام دهند.
تمکین عام به معنی است که زن در زندگی مشترک موظف است طبق قانون وظایفی که تعیین شده را انجام دهد. مثلاً زن شرعاً نمی تواند بدون اجازه همسرش از خانه خارج شود و همینطور کار کردن و ادامه تحصیل باید با اجازه شوهر باشد.
البته می توان در عقدنامه این حقوق را دریافت کرد.
تمکین خاص به این معنی است که زن فقط باید به وظایف زناشویی عمل کند و اگر به دستور شوهر کارهای دیگری انجام دهد مستحق پاداش است و به ان اجرت المثل گفته می شود.
مثل مورد بالا این حقوق را هم میتوان در عقد نامه دریافت کرد.
ماده ۲۹ قانون حمایت خانواده: دادگاه ضمن رأی خود با توجه به شرط عقد و ثبت سند ازدواج، تکلیف جهیزیه، مهریه و نفقه زوجه، کودک و حمل را معین و همچنین اجرت‌المثل ایام زوجیت طرفین مطابق تبصره ماده (۳۳۶) قانون مدنی در مورد حضانت و نگهداری کودکان و روش پرداخت هزینه‌های حضانت و نگهداری تصمیم گیری می کند. همچنین دادگاه توجه به این داشته باشد به وابستگی عاطفی و مصلحت کودک و زمان دیدار کودک با پدر یا مادر را تعیین نماید.
اول اینکه زن باید ثابت کند که در خانه کار هایی را انجام داده که وظیفه او نبوده است و اینکه به دستور شوهر اقدام به این کارها کرده است و به صورت رایگان انجام نداده است یعنی قصد همچین کاری را نداشته است.
قطعا خیر. کارشناس با توجه به فاکتور هایی که دریافت کرده است اجرت المثل زن را تعیین می کند که البته هر کدام از زوجین می توانند نسبت به مبلغ آن اعتراض کنند. تحصیلات زوجه، تعداد فرزندان، محل زندگی، امکانات زندگی مشترک، وضعیت اشتغال، داشتن خادم، نقل مکان کردن های متعدد و حتی وضع های زوج و زوجه از جمله فاکتور هایی است که کارشناس مد نظر قرار می دهد.
با دادن درخواست طلاق از طرف مرد و رضایت هر دو طرف، رویه دادگاه ها در جلسه ها این است که به درخواست زوجه یا وکیل او، به جهت کارشناسی اجرت المثل، قرار کارشناسی اجرت المثل صادر میکنند و در این خصوص سخت گیر هستند.
اجرت المثل با شرط ضمن عقد دارایی مندرج در عقدنامه قابل جمع است و منافاتی با هم ندارند.
اجرت المثل زن با بخشش آن قابل جمع نیست. بنابراین در صورتی به زن تعلق می گیرد که به هر دلیل اجرت المثل به او تعلق نگرفته باشد.
اگر رای قطعی پرداخت اجرت المثل صادر شده باشد و ظرف یک ماه از آن تاریخ مرد اقدام به پرداخت اجرت المثل نکرده باشد به تقاضای زن، دادگاه حکم جلب شوهر (زوج) را صادر می کند.
اگر شوهر مالی یا اندوخته ای نداشته باشد می تواند با دادن دادخواست قسط بندی اجرت المثل ایام زوجیت از دادگاه تقاضای قسط بندی مبلغ محکومیت اجرت المثل را کند و در صورت بودن شرایط ، دادگاه حکم بر تقسیط صادر می کند. البته به شرطی که زوج مالی برای توقیف و پرداخت نداشته باشد.
به طور خلاصه باید گفت که بیشتر دادگاه های خانواده به درخواست اجرت المثل زوجه پاسخ مثبت می دهند و در نهایت رای به نفع او یعنی زن صادر می شود. ولی اختلاف هم بین بعضی از شعب های دادگاه ها وجود داشته و دارد.
بعضی از دادگاه های مخالف معتقدند که در عرف جامعه ایرانی زنان به رایگان در منزل کار می کنند و نیازی به گرفتن اجرت المثل ندارند. بنابراین کارهای انجام شده توسط زن در خانه و یا همان منزل شوهر مجانی انجام می شود، مگر اینکه زوجه یا همان زن برعکس آن را ثابت کند.
از طرفی بعضی دادگاه ها معتقدند که ثابت کردن این امر دشوار است و همین قدر که زن بگوید که مجانی کار نمیکردم کافی است و نیازی به اثبات حرف هایش نیست.
سامانه هوشمند انتخاب وکیل
آدرس : گرگان، بلوار ولیعصر، عدالت ۵
شماره تماس : 09198550820
دیدگاهتان را بنویسید